Ήταν στραβό το κλήμα... ήρθε και το brexit", θα μπορούσαμε να πούμε παραφράζοντας τη γνωστή παροιμία, αναφορικά με τις ισπανικές εκλογές.
Η χώρα με το πιο πολύπλοκο εκλογικό σύστημα στην Ευρώπη,
προσέρχεται σήμερα στις κάλπες.Η κατάσταση στην Ισπανία δίνει μια αίσθηση déjà vu, όσων αφορά το πολιτικό σκηνικό.
Οικονομική κρίση, κατάρρευση του δικομματισμού, ανάδειξη ενός "ισπανικού ΣΥΡΙΖΑ" με την ίδια πάνω πολιτική γραμμή, προσπάθειες ανανέωσης της κεντροδεξιάς με δημιουργία νέων κομμάτων και λίγο ως πολύ, ανάλογη με την περίπτωση της Ελλάδας πόλωση, με τα ίδια χαρακτηριστικά και τα ίδια πολιτικά επιχειρήματα.Η Ισπανία κατεβαίνει ξανά στης κάλπες μετά από έξι μήνες στους οποίους στάθηκε αδύνατος ο σχηματισμός κυβέρνησης. Οι εκλογές της 26ης Ιουνίου δεν αναμένεται να φέρουν δραματικές αλλαγές, ωστόσο αυτό που θα πρέπει να σημειωθεί είναι ότι αυτή τη φορά υπάρχει μεγάλη πίεση στα κόμματα να σχηματίσουν κυβέρνηση, όποιο και αν είναι το αποτέλεσμα.
Το εκλογικό σύστημα της Ισπανίας, με τις εκλογές στις περιφέρειες είναι ιδιαίτερα πολύπλοκο αλλά οι βασικοί μονομάχοι είναι τέσσερις.
Η παραδοσιακή δεξιά, δηλαδή το Λαϊκό Κόμμα, οι Σοσιαλιστές, η συμμαχία "Ενωμένης Αριστεράς" με το Podemos που αν κάναμε έναν παραλληλισμό με την ελληνική πραγματικότητα θα λέγαμε ότι έχει το ρόλο του ΣΥΡΙΖΑ και το Ciudadanos, ένα επίσης νέο κόμμα, με νέους πολιτικούς που κινείται στον κεντροδεξιό χώρο. Θα λέγαμε ότι είναι κάτι σαν το "Ποτάμι" της Ελλάδας. Θα το χαρακτηρίζαμε μεταφορικά σαν μια βαλβίδα ασφαλείας για τη χύτρα της ισπανικής Δεξιάς που είναι έτοιμη να σκάσει από τον κομφορισμό, την ταύτιση της με ακραίες πολιτικές λιτότητες και την αδυναμία ανανέωσης.
Η παραδοσιακή δεξιά, δηλαδή το Λαϊκό Κόμμα, οι Σοσιαλιστές, η συμμαχία "Ενωμένης Αριστεράς" με το Podemos που αν κάναμε έναν παραλληλισμό με την ελληνική πραγματικότητα θα λέγαμε ότι έχει το ρόλο του ΣΥΡΙΖΑ και το Ciudadanos, ένα επίσης νέο κόμμα, με νέους πολιτικούς που κινείται στον κεντροδεξιό χώρο. Θα λέγαμε ότι είναι κάτι σαν το "Ποτάμι" της Ελλάδας. Θα το χαρακτηρίζαμε μεταφορικά σαν μια βαλβίδα ασφαλείας για τη χύτρα της ισπανικής Δεξιάς που είναι έτοιμη να σκάσει από τον κομφορισμό, την ταύτιση της με ακραίες πολιτικές λιτότητες και την αδυναμία ανανέωσης.
Χοσέ Λουίς Σάστρε: Ρυθμιστής η συμμαχία Unidos Podemos