Τέτοιες μέρες το 2014 ξεπουλήθηκε εν μιά νυκτί σε υπεράκτιους επενδυτές μέσω Λιβάνου και Κατάρ το 15% της Ζακύνθου από ιδιώτη που δεν του ανήκε ούτε στρέμμα. ● Οσοι διαμαρτυρήθηκαν για την κλοπή της περιουσίας φτωχών χωρικών, την απώλεια 10 χλμ. ακτογραμμής και την καταστροφή περιοχής Natura λοιδορήθηκαν ως εχθροί της ανάπτυξης. ● Πέτυχαν όμως επί μέρους νίκες στον δικαστικό αγώνα που βρίσκεται σε εξέλιξη.
Ο Ανταμ Σμιθ, ο μεγάλος Σκοτσέζος οικονομολόγος, είχε μιλήσει για το «αόρατο χέρι» της αγοράς. Για τους… ορατούς μακρυχέρηδες της αγοράς δεν πρόλαβε να μιλήσει. Μιλούν, όμως, από μόνες τους οι πράξεις τους: όταν μέσα σε μια νύχτα ξεπουλιέται το 15% της έκτασης της Ζακύνθου και, μάλιστα, από κάποιον που δεν του ανήκει, όταν κρατικοί αξιωματούχοι και δικαστικοί λειτουργοί κάνουν τα στραβά μάτια, μη ακυρώνοντας ένα συμβόλαιο αγοραπωλησίας που από άκρη σε άκρη είναι τουλάχιστον προβληματικό, όταν για τον έλεγχο αυτού του συμβολαίου επιστρατεύονται οικονομικοί εισαγγελείς και εισαγγελείς Διαφθοράς, τι χρείαν έχομεν άλλων μαρτύρων;
Επτά χρόνια… φιγούρα επενδύσεων και ούτε μια σταλιά ανάπτυξη δεν κύλησε στ’ αυλάκι. Μόνο που, όλα αυτά τα χρόνια, άνθρωποι απειλήθηκαν, λοιδορήθηκαν, χαρακτηρίστηκαν εχθροί της ανάπτυξης, γιατί δεν ασπάστηκαν το δόγμα «Με αναπτύσσουν, άρα υπάρχω». Γιατί δεν συμφώνησαν να χαθούν 10 χιλιόμετρα ακτογραμμής και μάλιστα σε περιοχή Natura. Γιατί δεν δέχτηκαν να κλαπούν οι περιουσίες των κατοίκων της περιοχής.
Την ώρα που ο θεσμικός αναπτυκτής Αδωνις Γεωργιάδης χλεύαζε από το βήμα της Βουλής τον ζακυνθινό λαό που δεν πέφτει στα γόνατα να ευχαριστεί τον Θεό που του έστειλε υπεράκτιους επενδυτές μέσω Λιβάνου και Κατάρ να αναβαθμίσουν το νησί στον τουριστικό χάρτη, κάποιοι πάλευαν με όποιο μέσο διέθεταν ενάντια σε ένα σαθρό σύστημα που βλέπει μόνο νούμερα και όχι ανθρώπους. Κι αυτοί οι κάποιοι κάτι έχουν καταφέρει μέχρι σήμερα – ας είναι ο δρόμος ακόμα πολύ μακρύς…
ΥΓ. Λες, τελικά, να μπορούμε να κάνουμε στους Καταριανούς… καταριανιές;
Εγκλήματα χωρίς τιμωρία
Ο Σπύρος Ξένος, κοινωνιολόγος-συγγραφέας, που έχει κάνει όλη την αρχειακή έρευνα για την υπόθεση της αγοραπωλησίας στα Ορεινά της Ζακύνθου
Ο Σπύρος Ξένος, ο κοινωνιολόγος-ερευνητής χάρη στην έρευνα και το πείσμα του οποίου το σκάνδαλο αυτό δεν έχει μπει στο αρχείο, μας έστειλε το παρακάτω κείμενο:
Ο Ντοστογιέφσκι, στο «Υπόγειο», έλεγε ότι κάθε απόπειρα για την κατασκευή του «κρυστάλλινου παλατιού», αργά ή γρήγορα, θα οδηγούσε είτε στην ανελευθερία είτε στο Χάος. Εκεί ακριβώς βρισκόμαστε σήμερα και επτά ολόκληρα χρόνια μετά την περιλάλητη αγοραπωλησία των Ορεινών της Ζακύνθου και τα παραμύθια της Χαλιμάς… με το μαγικό λυχνάρι και τους σαράντα «επενδυτές».
Σαν σήμερα, στις 7.5.2014, ένας ιδιώτης «πουλά» και δηλώνει ότι μεταβιβάζει μια έκταση 14.467,49 στρεμμάτων στη ΒΔ ορεινή Ζάκυνθο, σε μια μεσιτική ανώνυμη εταιρεία, την Pimana S.A. Στα «πωληθέντα» θα συμπεριλάβει τέσσερις κοινότητες, τρεις από τις πιο διάσημες παραλίες του κόσμου (μεταξύ των οποίων το «Ναυάγιο»), δεκάδες ιστορικά μνημεία του 15ου και 16ου αιώνα, αιγιαλούς, ρέματα, δρόμους, καλλιέργειες, πολλά χιλιόμετρα ακτογραμμής με θέα τα οικόπεδα υδρογονανθράκων του Ιονίου Πελάγους και, κυρίως, το βιος διακοσίων οικογενειών φτωχών χωρικών της περιοχής, ριζωμένων εδώ και αιώνες στη γη τους.
Μέχρι εδώ τίποτα το μεμπτό… αν εξαιρέσει κανείς το γεγονός ότι, σύμφωνα με το υπ’ αριθ. 1679/2020 βούλευμα του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Αθηνών, ο φερόμενος ως «πωλητής» της έκτασης δεν είχε ούτε ένα στρέμμα γης στην κατοχή του. Οπως, άλλωστε, είχαν διαπιστώσει νωρίτερα το Μονομελές Πρωτοδικείο Ζακύνθου (απόφαση του 2015), ο εισαγγελέας Οικονομικού Εγκλήματος Γαληνός Μπρης (πόρισμα Μπρη, 2016), καθώς και η ομάδα εργασίας που διόρισε η γενική γραμματεία του υπουργείου Οικονομικών (πόρισμα Τσάφου, 2017).
Λίγες μόνο ώρες μετά την έκδοση του βουλεύματος του 2020, που αποκάλυψε το μεγαλύτερο πολιτικό και οικονομικό σκάνδαλο της Μεταπολίτευσης, η «αγοράστρια» εταιρεία ρευστοποιεί το μετοχικό της κεφάλαιο, αλλάζει τη μαρκίζα και δραπετεύει στις Παρθένους Νήσους, συνεχίζοντας ανενόχλητη το «ταξίδι του μέλιτος» από τον Λίβανο στην Αθήνα και μετά στο Κατάρ.
1. Εγκλημα δίχως τιμωρία! Καθώς επτά χρόνια μετά την υπογραφή του συμβολαίου αγοραπωλησίας, οι περιουσίες 200 οικογενειών-θυμάτων μιας μεγάλης κλοπής και δύο ιστορικών μονών της Ζακύνθου παραμένουν «περιφραγμένες», λάφυρα λεηλασίας και αρπαγής, οικόσημα ασέβειας και καταδίκες πολιτικής εκδίκησης και κρατικής αδιαφορίας.
2. Εγκλημα δίχως τιμωρία! Καθώς επτά χρόνια μετά την υπογραφή του συμβολαίου αγοραπωλησίας, κανένας δεν μπήκε στον κόπο να ενημερώσει τον ελληνικό λαό για το ποιοι ήταν τελικά αυτοί οι «λαγοί» από τη Μέση Ανατολή, οι οποίοι μεταξύ 2010 και 2014 έστηναν σωρηδόν τις ανώνυμες εταιρείες στην Αθήνα, στη συνέχεια τις μεταβίβαζαν σε άλλα (πάντα τα ίδια) χέρια, μετέφεραν εκατομμύρια ευρώ σε τραπεζικούς λογαριασμούς και, σήμερα, αλληλοσκοτώνονται στα ελληνικά δικαστήρια για το ποιος έκλεψε τα περισσότερα από το σεντούκι του Αλαντίν.
3. Εγκλημα δίχως τιμωρία! Καθώς επτά χρόνια μετά την υπογραφή του συμβολαίου αγοραπωλησίας, αντί η ελληνική πολιτεία να δώσει ένα τέλος στη δράση των υπεράκτιων αυτών νομάδων και να αποδώσει δικαιοσύνη, αυτή παίζει τις «κουμπάρες» με τον πρέσβη και τις κατασκευαστικές εταιρείες, με ανώνυμες εταιρείες «δημοσίου συμφέροντος» και «δρόμους διαφυγής», παριστάνοντας τον μεσίτη και συμπαραστάτη της «θείας τύχης» από το χαλιφάτο. Ο απόλυτος αφοπλισμός και η υποταγή ενός κράτους δικαίου, στην (αγοραία) λογική του δόγματος «Αναπτύξου… και μη ερεύνα!».
Ζάκυνθος
ναυάγιο
αγορά